آندری تارکوفسکی؛ شاعر تصویر و مجسمه‌ساز زمان

مروری بصری بر زندگی و آثار نابغه سینمای روسیه

آندری تارکوفسکی یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌سازان تاریخ سینما و برجسته‌ترین کارگردان روس پس از جنگ جهانی دوم بود. او پنج فیلم نخست خود را شامل کودکی ایوان، آندری روبلف، سولاریس، آینه و استاکر در اتحاد جماهیر شوروی ساخت. در سال ۱۹۸۲ به ایتالیا پناهنده شد و فیلم نوستالژیا را در آنجا کارگردانی کرد. آخرین اثرش قربانی نیز در سوئد تولید شد.

ویژگی‌های منحصربه‌فرد سینمای تارکوفسکی

فیلم‌های تارکوفسکی به دلیل مضامین متافیزیکی، برداشت‌های طولانی، ساختارهای روایی غیرمرسوم و سبک بصری رویاگونش شناخته می‌شوند. آثار او به درجه‌ای از زیبایی و عمق معنوی می‌رسند که آن‌ها را بی‌بدیل می‌سازد.

درون‌مایه کتاب

این کتاب شامل توالی‌هایی از تصاویر ثابت از هر یک از فیلم‌ها، خلاصه داستان‌ها، اطلاعات بازیگران و عوامل سازنده است. همچنین شامل نوشته‌هایی از هنرمندان بزرگی چون ژان پل سارتر و اینگمار برگمان است؛ برگمان، تارکوفسکی را "بزرگ‌ترین، و کسی که زبان جدیدی در سینما اختراع کرد" توصیف می‌کرد.

دیدگاه‌های شخصی تارکوفسکی

بخش‌هایی از یادداشت‌ها و نوشته‌های شخصی تارکوفسکی در این کتاب آورده شده که نگاه عمیق او به سینما را بازتاب می‌دهد. او سینما را "مجسمه‌سازی در زمان" می‌دانست. افزون بر این، عکس‌های پولاروید شخصی‌اش نیز در کتاب منتشر شده که بیانگر نگاه شاعرانه و بصری این هنرمند بزرگ است.