پیکر آرام و زنانه‌ای که کِثارا (نوعی ساز زهی) در دست دارد، بخشی از پنل سمت راستِ نقاشی تمثیلی «فریز بتهوون» است که گوستاو کلیمت در سال ۱۹۰۲ برای نمایشگاه "سزِسیوْن" خلق کرد. این نمایشگاه حول محور تندیس بتهوون اثر ماکس کلینگر برگزار شد. این نقاشی مراحل مختلفی را به تصویر می‌کشد که انسان – و به‌ویژه هنرمند – در مسیر جست‌وجوی خوشبختی بزرگ باید طی کند. در نهایت، این شعر است که موفق می‌شود این آرزو را برآورده کند. شعر با پیکری نمادین نشان داده شده که الهام‌گرفته از نقاشی‌های گلدان‌های یونان باستان است. او در حال نواختن کِثاراست، سازی شبیه چنگ که گفته می‌شود توسط خدای آپولون به بشر هدیه شده، و واژه‌ی «گیتار» نیز از آن ریشه گرفته است.